خدا ما را براي شادي آفریده است نه براي غم.

خداي واحد غنی و قوي، محال است مخلوقی را براي ناراحتی و غم بیافریند.

اگر این بشارت را که ما را براي شادي آفریده اند، باور کردي و به خودت قبولاندي، دیگر غم وجود نخواهد داشت .

این مژده مال کسی است که آن را باور کند.

همین که فهمیدي دنیا فانی شدنی است و مشکلات و محرومیت هایش هم همیشگی و دائمی نیست و بالأخره روزي تمام خواهد شد، نصف غمهایش باطل می شود.

مشقّت و غم دنیا وسیله اي است براي خوشی و شادي.
گذشته که گذشت و نیست، آینده هم که نیامده و نیست. غصه ها مال گذشته و آینده است.

حالا که گذشته و آینده نیست، پس چه غصه اي؟ تنها حال موجود است که آن هم نه غصه دارد و نه قصه.

خاص بودن

این روزها سخت نیست

فقط کافیست

دروغ نگویی

همه ی مداد رنگی ها مشغول بودند به جز مداد سفید! 

 هیچ کسی به اون کار نمیداد!

همه میگفتند:تو به هیچ دردی نمیخوری....

یک شب که همه ی مداد رنگی ها تو سیاهی کاغذ گم شده بودند***مداد سفید تا صبح کار کرد!

ماه کشیـــــــــد....مهتــــــــــــاب کشید!!!و اونقدر ستاره کشیدکه کوچیک و کوچیکتر شد...

صبح تو جعبه ی مداد رنگی...جای خالی او.........!!جای خالی او با هیچ رنگی پر نشد!

در جهانی، که کودکانش

تولد انسان
مثل روشن شدن کبریتی است
ومرگش خاموشی آن
بنگر در این فاصله چه کردی
روشنایی بخشیدی یا سوزاندی

فلسفه زندگی انسان امروز در این جمله خلاصه می شود :

 فدا کردن آسایش زندگی

برای ساختن وسایل آسایش زندگی..